Er wordt gedurende de looptijd van het Speculatief Design archief toegewerkt naar een veiling naar het model van kunstenaarscollectief Dead Darlings. Die is niet toevallig gewijd aan de lievelingen die de (zelf)selectie volgens het kill-your-darlings-motto niet hebben doorstaan. ‘Dead darlings’ zijn in dit geval objecten uit de archieven van ontwerpers, collectieven, scholen etc. die voor hun ontwikkeling cruciaal zijn geweest, maar desondanks niet kunnen worden beschouwd als onderdeel van hun oeuvre. Door de vorm van een veiling te kiezen, en de kennis rond de artefacten geleidelijk op te bouwen, is het mogelijk om de diversiteit van archieven te tonen, onderzoeksvragen te belichten en steeds nieuwe perspectieven op de ontsluiting van het materiaal te verbeelden. Nadat de kavels zijn verkocht blijven ze nog tot de sluitingsdatum onderdeel van de installatie. De keuze voor de veiling is daarnaast ingegeven door vaststelling dat er voor talloze ontwerparchieven geen plaats lijkt te zijn in de formele infrastructuur. Ze komen op de markt, raken niet zelden versnipperd en veelal zijn het particuliere verzamelaars die ze adopteren.

Het algemene publiek is vooral vertrouwd met wat zich in een veilinghuis voor de schermen afspeelt: advertenties, kijkdagen, een catalogus en de hamer van de veilingmeester als de ultieme scherprechter. Achter de schermen behelst een veiling echter ook een lang traject van voorbereiding waarin de te veilen objecten worden opgespoord, geselecteerd, geregistreerd en beschreven, getaxeerd en uiteindelijk gepresenteerd. Juist de vorm van een tentoonstelling leent zich uitstekend om de verschillende stappen van dit proces inzichtelijk te maken.

Kijkdagen

Voorafgaand aan de veilingen zijn er daarom dagen waarop het publiek zijn ‘kavels’ kan inbrengen, en vervolgens zullen die worden getaxeerd en voor het publiek tijdens kijkdagen getoond. De uiteindelijke opbrengst van de veilingen gaat naar de partijen die hun archiefstukken beschikbaar stelden, of wordt bijvoorbeeld in overleg met betrokkenen bestemd voor het redden van bedreigd archief.Via de typologie van de veiling ontstaat bovendien de kans om te laten zien welke rol kennis – en dus archivering – vervult in het proces van documentatie, authenticatie, geschiedschrijving en waardebepaling. Dit proces wordt voor bijzondere doelgroepen (denk aan het onderwijs of archiefmedewerkers) ‘op zaal’ van specialistische toelichting voorzien, en via stages of minoren kunnen universitaire- of academiestudenten meewerken aan de documentatie en beschrijving.